Έσπρωξα την πόρτα και μπήκα μέσα φορτσάτος, κλείοντας
την πίσω μου με την ίδια φόρα.
Και τότε τυφλώθηκα!
Το δωμάτιο καιγόταν!
Φλόγες ξεπηδούσαν και τύλιγαν τα πάντα, μ' ένα εκτυφλωτικό πολύχρωμο φως.
Έβγαλα μια κραυγή τρόμου κι έφερα τα χέρια στα μάτια μου, για να τα προστατεύσω. Τα έσφιξα στα μάτια μου με αγωνία, περιμένοντας πόνους από τσουρουφλίσματα και εγκαύματα. Τίποτα! Ένα περίεργο τίποτα!
"Καπνός; Όχι, δεν υπάρχει καπνός", πέρασε από τη σκέψη μου σαν αστραπή ενώ ταυτόχρονα η όσφρησή μου συνελάμβανε κάποιες άλλες ευχάριστες κι ασυνήιστες ευωδιές, που μου φάνηκαν κατά κάποιο τρόπο γνώριμες.
Κατέβασα τα χέρια αργά αργά, προσπαθώντας ταυτόχρονα, να δαμάσω τον φόβο που με πλημμύριζε.
Η πυρκαγιά ήταν μειωμένης έντασης τώρα. Ένα φως πλανιόταν στο δωμάτιο, απαύγαζε από κάποια πηγή, που δεν φαινόταν από το σημείο που βρισκόμουν.
"Κρυώνω!"
"Η πυρκαγιά είναι κρύα! Τίποτα δεν καίγεται."
την πίσω μου με την ίδια φόρα.
Και τότε τυφλώθηκα!
Το δωμάτιο καιγόταν!
Φλόγες ξεπηδούσαν και τύλιγαν τα πάντα, μ' ένα εκτυφλωτικό πολύχρωμο φως.
Έβγαλα μια κραυγή τρόμου κι έφερα τα χέρια στα μάτια μου, για να τα προστατεύσω. Τα έσφιξα στα μάτια μου με αγωνία, περιμένοντας πόνους από τσουρουφλίσματα και εγκαύματα. Τίποτα! Ένα περίεργο τίποτα!
"Καπνός; Όχι, δεν υπάρχει καπνός", πέρασε από τη σκέψη μου σαν αστραπή ενώ ταυτόχρονα η όσφρησή μου συνελάμβανε κάποιες άλλες ευχάριστες κι ασυνήιστες ευωδιές, που μου φάνηκαν κατά κάποιο τρόπο γνώριμες.
Κατέβασα τα χέρια αργά αργά, προσπαθώντας ταυτόχρονα, να δαμάσω τον φόβο που με πλημμύριζε.
Η πυρκαγιά ήταν μειωμένης έντασης τώρα. Ένα φως πλανιόταν στο δωμάτιο, απαύγαζε από κάποια πηγή, που δεν φαινόταν από το σημείο που βρισκόμουν.
"Κρυώνω!"
"Η πυρκαγιά είναι κρύα! Τίποτα δεν καίγεται."